POST 2
Hej! In deze blogpost zal ik mijn trekkersdagen als wandelaar tonen.
Dag 1:
Maandag 10 juli 2017 werd er op de middag afgesproken aan het station in Brussel-Zuid.
Vanaf hier zouden we met iedereen de bus opstappen en vertrekken richting Värmland – Zweden.
De heenreis vond ik wel tamelijk lang duren. Ik denk dat dit vooral komt, omdat ik stond te popelen om Zweden te ontdekken. Gelukkig hebben we ons wel kunnen bezighouden onderweg. We hebben een aantal films gezien zoals o.a.: Firmin, The Hobbit, Bruce Almighty …
Tussendoor hadden we ook bingo gespeeld. Deze keer niet met cijfers, maar op een manier zodat de hele groep elkaar beter zou leren kennen. We moesten dan bv. rondvragen wie op huisnummer 150 woont en in dat vakje dan de naam van deze persoon noteren.
Wat ook el lastig was, is dat als we met de bus op de boot gingen, we niet in dus mochten blijven (bv. om te slapen), maar dat we eraf moesten stappen. Dit om middernacht en om 3 uur ’s nachts, op tijden dat je graag wel eventjes je ogen dicht hebt…
Op de boot om 00u30.
Op de boot om 03u45.
Natuurlijk was het uitzicht wel beeldig mooi en ik heb er enorm van kunnen genieten.
Eenmaal aangekomen in Zweden kon ik het eigenlijk niet geloven. Na al die jaren gedroomd te hebben om ooit eens naar Zweden te gaan, ben ik er écht! Waw! Een kwartier lang hield ik mijn hand voor mijn mond van verbazing en had ik de tranen in mijn ogen. Op dat moment voelde ik mij even het aller gelukkigste mens van de wereld.
Nu moesten we enkel de busreis nog voortzetten tot aan Alcatraz.
Op de bus door Tvååker rond 05u30.
Rond de middag aangekomen op Alcatraz, onze thuisbasis, waaruit we onze tocht zouden beginnen.
De eerste dag was het zonnig met een beetje wolken en ’s avonds regenden het wel een beetje, maar het was helemaal niet erg.
Eerst wat middag gegeten. Lekker voorverpakt Zweeds brood, neen maar echt, het was lekker.
Na het middageten hebben uitleg gekregen over wat ons te wachten zou staan samen met een warme verwelkoming. We kregen onmiddellijk steun vanaf het eerste moment.
Voor de komende 3 dagen, tijdens onze wandeltocht, zou ons eten bestaan uit wat in het voedselpakket van het Franse leger (<- klik op de link voor een filmpje waar jullie een ideetje kunnen krijgen wat er allemaal in zit. Er bestaan verschillende combinaties) zit. Ik dacht onmiddellijk van ‘ouh neen, bah, dit wordt een ramp’, maar toch niet, deze voedselpakketten waren best wel lekker.
1 doos is goed voor 1 dag voedsel. Het bestaat dus uit een ontbijt, middagmaal, avondmaal, soepje, koffie, thee en snacks. Er wordt ook een doosje bijgegeven waarmee je een vuurtje kan maken om je voedsel op te warmen.
In de namiddag stapten we al een beetje richting onze 1e kampeerplaats. Amai, dat was zwaar.
Deze avond namen we gebruik van ‘allemansrecht’. Dit is een regel in een Zweden die zegt dat je eenders waar mag kamperen voor 1 dag, als je alles weer netjes achterlaat en het lijkt alsof er niemand gepasseerd is.
De eerste avond werd er eten klaargemaakt door de begeleiders. Dus hoefden wij onze dozen (want we hadden er 2) nog niet te openen.
Na het avondeten hadden we nog een beetje gechilled en dan op tijd in ‘bed’ (onze tent met slaapmat en slaapzak), want we waren op van de lange reis.
De volgende ochtend werden we op tijd gewekt en aten we ons ontbijt uit ons legerpakket.
Voor mij was het een aardbeienmuesli, yumm! Oké, het ziet er niet uit, maar het is echt wel lekker.
Na het ontbijt pakten we alles weer in en begonnen we aan onze tocht.
Time to take some energy!’
Onderweg ook heel wat mooie landschappen zien, echt super.
Rond 1 uur op de middag zijn we dan aangekomen op een plekje aan het water waar we konden middageten. Deze maaltijd kwam ook uit het voedselpakket. Hieronder zien jullie en foto van de manier waarop we onze eten warmden.
na het middageten plaatsten we onze rugzakken weer op onze rug en zetten we onze tocht verder.
Zo zijn we ook een reuze berenpootafdruk tegengekomen. En het was nog en verse, want de modder was nog een beetje nat.
We vonden ook enkele wilde besjes, deze waren eetbaar, dus plukten we er wat en bedachten we met de vruchtjes zelf een confituur te maken.
En maar blijven wandelen…
Dicht bij onze volgende overnachtingsplaats enkele botten zien liggen. Hopelijk heeft het aan het roofdier gesmaakt!
Bij aankomst was het dan weer tijd voor de dagelijkse taak: de tenten weer opzetten, slaapgerief uitrollen en beginnen aan het kampvuur en het avondeten.
En wat een geluk dat we toch steeds hebben met het mooie uitzicht!
*Kukelukuuu*
Zoals elke ochtend kraait de haan weer (1 van de begeleiders kan dit dier voorbeeldig nadoen, best wel grappig).
Voor ons is het nu tijd voor onze laatste dag stappen.
Op de middag…
Als je goed kijkt zie je een waterjuffer.
Eenmaal ’s avonds aangekomen, was het tijd voor een wel verdiende rust.
Ik ging na het avondmaal wel nog met een vriend die ik net leerde kennen een klein ommetje maken, omdat ik even tot rust wou komen en de groep achter me laten.
Het was fijn, we kwamen nog geiten tegen, een addertje, mooi uitzicht en we zagen kogels liggen, dus waarschijnlijk was het jacht seisoen geopend.
Voilà, dit was het verhaal voor vandaag.
Hopelijk kom je nog eens terug voor het volgende deel.
Avontuurlijke groeten
Amy!
Amy's Wonderland 